Op bezoek bij....

Vanochtend werden we alweer vroeg wakker van de warmte. We hadden de tent vannacht dicht gedaan ivm verwachte regen, maar die is nog niet gevallen. Zelfs Wanda, en dat wil wat zeggen! was het volgens eigen zeggen: het stikt hier de moord!!

Dus we zaten al rond 8.30 uur voor onze tent. Een ontbijtje ging er wel in en ik kreeg van Wanda een kop ijskoffie😀.

De waterkoker had niet zijn werk gedaan en dat had ze niet in de gaten... 

Het wordt grijzer buiten en op een gegeven moment zitten we onder de tarp om droog te blijven. 

Rond 12.00 uur gaan we op stap. Eerst het dorpje verkennen (niet veel bijzonders) en daarna de omgeving. 

Wanda pakt de kaart erbij en ziet niet zo heel ver van ons vandaan Gerolstein op de kaart staan.  Zullen we? Ja, we kunnen altijd vragen of het gelegen komt.... via messenger een berichtje verstuurd. 

We rijden ondertussen een ander dorpje binnen en kopen daar een heerlijk broodje voor onderweg. Het antwoord afwachtend kiezen we  voor een toeristische route richting Gerolstein.

We stoppen bij een mooi uitzicht en eten daar ons (niet zo koolhydraatarme) broodje op. We horen onweer en zien dikke buien in de verte.

Ondertussen lezen we dat we welkom zijn bij Lammert en Sieny en spreken om 17.00 uur af. We vervolgen rustig onze weg. Er is nog tijd om even te winkelen in Gerolstein 😊, nog wat uitverkoopjes op de kop getikt en om half zes staan we bij L en S voor de deur. Het was erg gezellig!

We vertrekken rond 20.30 uur, want we wilden in Cochem bij een bepaald Schnitzel restaurant gaan eten. Wanda is kind aan huis in deze omgeving, erg handig! Helaas was dit restaurant op 1 bezet tafeltje leeg, terwijl ik me onderweg bedacht dat het wel vol zou zijn! Dit leek ons niet gezellig, dus iets verderop gaan eten. 

We besloten te gaan voor een senioren maat schnitzel.... Wat wat hilariteit bij de ober opriep, hij maakte er een kindermenu van; ook goed!🤣 Hij bood aan om ons, kinderen, nog even te helpen met eten😂😂😂

Hij was heel mals en we kregen ons bordje helemaal leeg en natuurlijk was er ruimte voor een toetje, zouden ze wel Tiramisu hebben? Jawel! Heerlijk!

Maar ja, dan moet er afgerekend worden... Wanda zwaait al met haar bankpas maar er kan alleen contant betaald worden. Ai! Wat ouderwets hier, dat was gisteren ook al...

Dus ik mocht op zoek naar een pinautomaat en Wanda moest blijven. En denk je dat je die dan snel kan vinden? Voor mijn gevoel je zie je overdag tig van banken maar nu? Ik zie wel een grote Sparkasse maar nergens een automaat... ondertussen begint het heerlijk te regenen. Mijn telefoon erbij gepakt en volgens Google moet ik hier toch geld kunnen pinnen. Dan maar aan een voorbijganger vragen: jawel, ik moet met mijn pas naar binnen, de trap en dan rechts.... En inderdaad ik kan geld pinnen! Ondertussen begint Wanda zich ongerust te maken.... Want ik ben al even weg😃

Die dikke fooi kan hij mooi op zijn buik schrijven! Want mijn tiramisu is al half verbrand wanneer ik (een beetje nat) in het restaurant terugkom.

Ach, we hebben er wel lol om en vertrekken richting de camping. Ondertussen regent het stevig maar bij de camping aangekomen, bleek dat het daar nauwelijks of niet heeft geregend. Hopelijk valt het morgen ook mee!