De eerste etappe naar Waldkirchen am Wesen

Vandaag mijn 1e fietsdag. Yes! Het was vanochtend het eindelijk droog!

De koffer voor transfer afgegeven en toen uitgebreid ontbeten. Rond kwart voor 10 zat ik op de fiets. Ik was zo Passau uit en mijn 1e stop verwacht ik in Engelhartszell. Daar staat, volgens het routeboekje, een oud klooster dat de moeite waard is. 

De route zelf is ook mooi: dan weer links en dan weer rechts van de rijksweg. Ook soms wat verder van de rijksweg af. Af en toe stop ik voor een foto maar ik kan toch ook niet na elke bocht gaan afstappen; dat haal ik het hotel niet op tijd😉

Het klooster is beslist niet sobertjes. Zou het wel goud zijn wat er blinkt? Een overdaad aan beschilderingen en wat zie ik? Er liggen glazen grafkisten met daarin zichtbaar het skelet met resten van kleding; wat luguber! Ik heb er daar niets over kunnen vinden en ook via Google vind ik niet veel.

Het klooster, afgelopen zomer opgeheven als abdij, staat bekend om zijn ambachtelijke kloosterlikeur. Daar waag ik me maar niet aan. Ik moet nog wat km fietsen. Wel laat ik me de cappuccino met een lekkere Schnitt goed smaken. Tegen 12.00 uur ga ik op zoek naar het Rahdfähr. Je kunt langs de Donau aan beide zijden fietsen maar ik volg de aanbevolen route van de ANWB. Soms rechts en dan weer links van de Donau. Op de veerboot begon het spetteren en niet veel later stroomde het uit de lucht.  Gauw mijn regenjas aan en wat ik nu mis is een regenbroek en pet. Ik schuil, met andere fietsers, onder de bomen onder mijn paraplu. 

Na een flinke bui weer verder; maar niet veel later begon het echte werk pas. Bij een boerderij met groot terras onder een parasol de bui verder afgewacht. Niet veel later brak de zon door en kon de regenjas uit. Ik was zo lekker aan het fietsen dat ik niet in de gaten had dat het weer tijd werd voor de andere oever. Ondertussen begon het weer te spetteren en nu zag ik een klein kapelletje waar ik prima de bui kon afwachten.  Ondertussen maar eens op lijn telefoon gekeken hoever ik nog moest... bleek ik het hotel aan de andere kant al voorbij te zijn gefietst. Ik had voor die laatste bui al in het hotel kunnen zijn🙈.

Accu was nog lang niet leeg dus rap teruggefiets en over een grote brug naar het hotel gefietst. 

Het hotel is een gemoderniseerd oud gebouw van ca 300 jaar oud. Kamer ziet er top uit! Er is op zondag geen warme keuken maar wel een hapjesschaal met broodjes. Deze gereserveerd voor vanavond. Aan de overkant een tosti gegeten als verlate lunch en een rondje door het dorp gewandeld. Maar ik voel mijn benen wel... dus maar terug naar het hotel. 

Beneden lekker al lezend lekker gesnoept van het lekkers en nu lekker languit😀